Al een paar jaar geleden las ik twee boeken van Ciel van Sambeek. Boeken waarin vrouwen in hun eentje voor het moederschap kiezen. Geen hoogstaande literatuur, ik werd getriggerd door het thema.

Er zijn bij mijn weten nauwelijks tot geen (Nederlandse) romans die gaan over alleenstaande vrouwen en hun kinderwens. Dus: fijn dat het thema in deze boeken een plek kreeg, jammer dat er niet het fraaiste beeld van deze vrouwen wordt neergezet.

(en ken jij andere boeken, laat het me weten!)

'Het lijkt me zwaar om het in m’n eentje te gaan doen? Hóe ga ik dat eigenlijk doen: werken, zorgen, … blijft er nog wel tijd over voor vrienden, sport en hobbies, of voor mezelf? En wat als mijn kind ziek is, of ik het zelf niet meer red…?'

Herkenbare gedachten. En ook realistisch: want als solomoeder zúllen er momenten komen dat het veel is, té veel soms. Dat je je alleen voelt, en de steun van een partner mist.

Hoe is het, om niet te weten van wie je genetisch (voor de helft) afstamt? En wat verandert er als je op een dag wel oog in oog komt te staan met je genetische ouder(s)? Een Vlaams donorkind vertelt. Over wortels die zich nestelen in vruchtbare aarde, en het opnieuw op zoek gaan.

Nina is een single vrouw met een kinderwens, die ervoor kiest om samen met een homostel een baby te krijgen. Daarover gaat haar boek 'En nu komt alles goed'.

Tijdens haar zwangerschap schreef Nina al columns voor lindanieuws.nl. nu vertelt ze het verhaal - gebaseerd op haar eigen leven - in dit boek.

Ruim twee jaar geleden, in de aanloop naar een dag over het omgaan met de donorachtergrond van je (toekomstige) kind, ontdekte ik de ‘Telling and Talking’ uitgaven van Olivia Montuschi.

Nu heeft de Fiom een Nederlandse vertaling en bewerking uitgebracht van deze boekjes, onder de titel ‘Beginnen bij het begin. Ouders en kinderen in gesprek over donorconceptie’.