facebook  linkedin  twitter

"Een stevige leidraad om wekelijks actief met mijn kinderwens bezig te zijn. Het gaf structuur in mijn 'heen-en-weer' hinkende gedachten en mijn vermijdingsgedrag."
(online Wenskracht programma)

Voor jou?

Wel of niet in je eentje voor een kind kiezen, is niet 'zomaar' een keuze, dat is een levensbepalende keuze. Een keuze met grote consequenties, voor jezelf maar ook voor je eventuele kind. Bovendien betekent de optie 'alleen' meestal ook afscheid nemen van de droom om 'samen' een gezin te stichten.

Hoe kom je op een goede manier tot een keuze?

Waar begin je, hoe weet je of alleen een kind iets voor jou is, wat zullen mensen in je omgeving vinden, ...

Alle gedachten, gevoelens, zorgen en twijfels kunnen je verlammen. Niet weten welke stappen je kunt of moet zetten, maakt dat je de keuze voor je uit schuift. En daarmee verlies je tijd. Kostbare, vruchtbare tijd.

 

Herken jij je in deze situaties:

'Ik vraag me af of ik écht (ook alleen) een kind wil'

Kinderen krijgen leek altijd zo vanzelfsprekend. Ik kan me niet herinneren dat ik daar heel bewust over nagedacht heb. Maar nu wel: ik heb geen partner. Dat betekent dat ik echt een bewuste keuze moet maken. En nu weet ik opeens niet meer zo zeker wat ik wel of niet wil.

 

'Ik maak alles in mijn leven afhankelijk van wel of geen kind'

Zolang ik geen besluit heb genomen, staat mijn hele leven in de pauze-stand. Ik zou wel willen verhuizen, maar: moet ik op zoek naar een huis met een extra kamer, en in een kindvriendelijke buurt of niet? Ik heb een andere baan aangeboden gekregen, maar moet ik dat wel doen?

Alles stagneert in afwachting van het antwoord op de achterliggende vraag: alleen een kind, ja of nee.

 

'Mijn kind zal straks geen vader hebben: mag ik dat beslissen?'

Ik voel me nu al schuldig dat mijn kind straks, door mijn wens, mijn beslissing, zonder vader op zal groeien. Kan ik het maken dat mijn kind geen papa zal hebben? Heeft een kind geen 'recht' op twee ouders? Is het niet schadelijk om je vader niet te kennen? Ik wil mijn kind niet bij voorbaat al tekort doen.

 

'Kán ik het wel, alleen een kind? Ik zie zoveel beren op de weg'

Ga ik het financieel redden, hoe doe ik het met mijn werk, heb ik wel genoeg mensen in mijn netwerk. En heel veel 'wat als...' vragen: Wat als mijn kind straks ziek is? Wat als ik ziek ben? Wat als ik mijn baan verlies...

 

'Waar en hoe moet ik beginnen?'

Wat zijn de mogelijkheden, waar kan ik terecht, hoe kom ik tot een keuze? Ik wil wel, maar ik weet niet hoe. Omdat ik gewoon niet weet welke stappen ik kan of moet zetten, schuif ik het voor me uit. En iedere maand ben ik me ervan bewust dat er weer een kans onbenut voorbij is gegaan...

 

'Wanneer hak ik de knoop door om er alleen voor te gaan?'

Geef ik mezelf nog tijd om toch nog een partner te vinden, of om een prille relatie de kans te geven? (het is de vraag of dat überhaupt nog lukt: mijn kinderwens zet alles op scherp). Of verlies ik daarmee kostbare tijd? Wat is nou het moment om over te gaan naar 'Plan B'?

 

Dan kan ik je helpen:

  • los te komen uit vicieuze denkcirkels
  • te ontdekken wat jij nou echt wilt
  • serieus te kijken naar de consequenties van je keuze
  • te relativeren
  • door je de weg te wijzen

 Lees meer over

De aanpak

van Alleen met kinderwens