‘Joh, doe niet zo moeilijk, duik de kroeg in en laat je bezwangeren’. Meer dan eens heb ik vrouwen horen vertellen dat mensen in hun omgeving deze ‘tip’ gaven.
Een hele slechte tip.Een tip ook die maakt dat je je niet echt serieus genomen voelt.
In het juli-nummer van Red is zelfs een heel artikel gewijd aan de ‘kroegbaby’. En net als de Opzij in 2011*, wordt het expres zwanger raken van een one night stand betiteld als een ‘trend’. Een trend waar wat mij betreft zo snel mogelijk een eind aan moet komen.
Waarom?
Want waarom zou je ervoor kiezen om op deze manier je kinderwens te vervullen? Als er ook goede, verantwoorde alternatieven zijn?
Omdat het makkelijk is? Of goedkoop? Of – zoals Francien, Mieke en Aimee, de vrouwen in het artikel, – omdat je een voorkeur hebt voor ‘de natuurlijke weg’:
Francien: ‘Naar de spermabank gaan is niets voor mij. Ik wil de vader kunnen uitkiezen, hem in de ogen kijken en – het klinkt misschien gek – ook gewoon plezier hebben bij het verwekken.’
Mieke: ‘Natuurlijk heb ik gekeken naar de opties. Spermabank, zwanger van een vriend, maar eerlijk gezegd vond ik het allemaal gek, tegennatuurlijk. Een kind moet worden verwekt uit passie, lust.’
Aimee werd per ongeluk expres zwanger van een vakantieliefde: ‘Ik wilde een kind en heb niets gedaan om het tegen te houden.’
Makkelijk, goedkoop en lekker zijn wel hele kortzichtige motieven.
4 redenen om NIET voor een kroegbaby te kiezen
Ik geef je vier redenen waarom je NIET voor een kroegbaby zou moeten kiezen (en nee, natuurlijk zou jij dat zelf ook nooit doen, maar toch: kom jij zo’n ‘tipgever’ tegen, dan kun je ‘m hiermee van repliek dienen):
1. Je loopt een gezondheidsrisico omdat je onbeschermde seks hebt met een nagenoeg vreemde man
2. Je bent niet eerlijk, je heb geen oog voor de positie van de man en vader. Leef je eens in hem in: je besodemietert iemand. Een totaal gebrek aan respect, empathie en verantwoordelijkheid.
Ik kan me niet voorstellen dat dit waarden zijn die je je kind mee wilt geven in het leven.
De man van wie Francien zwanger raakte, was niet boos. Eerder geschokt. Francien heeft hem nooit meer gezien.
Mieke heeft getwijfeld of ze de verwekker van haar kind moest inlichten. Dat heeft ze niet gedaan omdat ze bang was voor de confrontatie.
Aimee heeft de vader van haar kind verteld dat ze zwanger van hem was: ‘een telefoongesprek dat ik niet graag nog een keer voer’.
Denk na over wat dit met die man doet. En met je kind. En wat doet dat met jou?
3. Je zadelt je kind op met een conflictsituatie. Voor zijn identiteitsvorming is het belangrijk dat hij weet waar hij vandaan komt.
Maar hoe is het voor een kind om te weten dat hij een vader heeft die niet weet van zijn bestaan? Of die hem helemaal niet wilde, en niets met hem te maken wil hebben? Als gevolg van het onverantwoordelijke gedrag van zijn moeder.
Francien kan zich niet voorstellen dat haar zoon problemen krijgt als zij vertelt hoe graag zij hem wilde hebben.
Ze hoopt wel heel erg dat hij niet de behoefte krijgt zijn vader te gaan zoeken, want een eventuele confrontatie tussen haar zoon en zijn vader: ‘Dat is dan ook het enige waar ik me nu al druk over kan maken […] Daar zie ik eerlijk gezegd als een berg tegenop’.
Misschien had Francien daar beter over na kunnen denken vóórdat ze op deze manier zwanger probeerde te raken...
De zoon van Mieke is nu 4, en zij begint zich zorgen te maken over wat zij hem moet vertellen. En erger nog: als haar zoon zijn vader zou willen gaan zoeken… Toch voelt zij zich niet schuldig. ‘Ik had hetzelfde gehad als ik zwanger was geraakt van een spermadonor’, redeneert Mieke.
Maar dat is wel heel krom geredeneerd.
Een spermadonor kiest er heel bewust en vanuit een positieve intentie voor om met zijn zaad vrouwen te helpen een kind te krijgen. Hij weet dat deze kinderen in de toekomst contact met hem op kunnen nemen, en staat daar open voor.
Dat is echt heel wat anders dan iemand die erin geluisd is, en helemaal geen kind wilde.
4. De man in kwestie is geen donor, maar een verwekker. Een kind verwekken via de natuurlijke weg heeft juridisch verstrekkende consequenties!
In tegenstelling tot een donor, heeft een verwekker rechten en plichten jegens het kind: hij moet bijdragen in het levensonderhoud en heeft omgangsrecht.
Een kroegbaby is een vorm van ongelooflijk onverantwoordelijk, kortzichtig denken, waarmee je niet alleen je kind schaadt, maar ook de man in kwestie en daarmee uiteindelijk ook jezelf.
Een kroegbaby? DOE. HET. NIET.
Bron: Marije Veerman, ‘Twee bier en een baby graag’ in: Red, nr. 07, juli 2013
* In november 2011 wijdde Opzij een artikel aan de Kroegbaby als 'nieuwe trend'. Gelukkig kreeg ik daar ook de gelegenheid om mijn visie op deze keuze te verwoorden:
Bron: Els Quaegebeur, '9 maanden later is daar... de kroegbaby', in: Opzij, november 2011