Fijn om te merken dat gezinnen met alleen een moeder steeds meer vanzelfsprekend hun plek krijgen. Zo ook in Het Puberboek.
Sara, 13 jaar:
"Ik woon alleen met mijn moeder en ik weet niet wie mijn vader is. Mijn moeder wilde dertien jaar geleden heel graag een kind, maar ze had geen vriend. Ze is toen naar het ziekenhuid geweest waar een spermabank is. Daar kun je zaadjes krijgen van mannen die het daar hebben achtergelaten voor vrouwen die graag een kind willen maar hun man heeft bijvoorbeeld geen levende zaadjes meer.
Mijn moeder weet niet van wie de zaadjes zijn, maar als ik het later per se wil weten mag het ziekenhuis mij zijn naam en adres geven. Mijn moeder heeft nu wel een vriend, maar die woont niet bij ons.
Ik mis mijn vader niet, maar dat komt ook omdat het heel gezellig is met mijn moeder samen."
In:
Sanderijn van der Doef & Marian Latour / Het Puberboek. Over zoenen, zeuren, veranderen en verliefd zijn. / Ploegsma / 2004 (p. 76)